De volgende fase was een gleuventrekker die gelijk de bodembewerking kon doen. Deze machine was ook door Theike Driessen ontworpen. Met deze machine maakte men vier rijen in een keer, maar het planten zelf moest nog altijd met gebogen rug gebeuren.

Omdat het machinaal planten toch mogelijk moest zijn, werd er op allerlei manieren naar mogelijkheden gezocht en informatie verzameld om zelf een machine te bouwen. De bedoeling was om een machine te bouwen die acht rijen tegelijk zou maken, maar dit bleek bij nader inzien niet te gaan. Met zes rijen, en de mogelijkheid om meerdere werkzaamheden ineens te kunnen doen is de nieuwe machine sinds enige jaren een feit. Math Coenen en Karel Peulen zorgen voor dit technisch hoogstandje: zij bouwden twee jaar aan deze machine. Het resultaat mag er dan ook zijn. De afstand van de planten onderling, de diepte van het planten en het aandrukken gebeurt allemaal tegelijk, terwijl de grond tussen de rijen gelijkmatig wordt aangewalst. Dit laatste is voor de karretjes bedoeld waarop men zich verplaatst tijdens de werkzaamheden aan de jonge boompjes. Deze verbeteringen met het planten zullen de kwaliteit zeker ten goede komen, maar wat belangrijker is, het is een grote verlichting voor de ruggen van onze mensen.